روزی که خدا پیابرانش موسی، عیسی و محمد را بازخواست کرد

در روایات مُتواتِر مَنقول است روزی حضرت حق، سه نَبی خویش را می خواند و ایشان را می فرماید : یکان یکان شما را مال و سرمایه ای دادم، آسمانی و بس عظیم. باشد با قوم خویش آن کنید که خوشایند باشد و راست باشید و حق برپا دارید و عاقبت ایشان را بخیر کنید. موسی کلیم الله قدم پیش نهاد بقصد پاسخ : آنچه حضرت بر ما بخشید را مالُ التجاره ای ساختم برای سوداگری. از یکان، دَهگان و دَهگان را صَدگان ساختیم. تجارت خاوَر و باختر را بدست گرفتیم و کسب و تجارت پیشه ساختیم. اکنون از تجارت رنگ تا سنگ، یَشم تا پَشم، نرم افزار تا جنگ افزار، پپسی تا پی سی (PC) از آن امت من است. امروز ما را ثروتی بس عظیم برآمده است که همه از همان سرمایه ساخته ایم. حضرت را نیک خوش آمد و مسرور گشت.
آنگاه عیسی پسر مریم گامی جلو نهاد و عرض کرد : بار خدایا! امتم را بهر آن سرمایه خواندم تا اندیشه کنند و فکر بیافرینند. دانشمندان پَروَراندیم و اتمها شکافتیم، دی اِن اِی یافتیم و علم و اندیشه ساختیم سخت عظیم. دریاها دَرنَوردیدیم و خشکیها را مُسخَرکردیم. سَماوات را پیمودیم تا اَختران را یکان یکان مَکشوف سازیم. وِِب راه انداخته و نوبلها اخذ کردیم! از دایناسور تا میکروپروسسور واکاویدیم و امروز از ماست، هرآنچه آموختنیست! مَلِک را وقت خوش آمد و امر فرمود عیسی و موسی و اُمَم ایشان راهی خُلد بَرین، بهشت موعود گردند. آنگاه محمد مُصطفی، ختم پیغامبران را خواند تا نقل حدیث ماوَقَع کند. سخت دلتنگ و اندوهگین، با سری پایین و روی برتافته گفت :
یا الله، هر آنچه مَر مَرا عطا فرمودی به علی دادم، او نیز به پسرانش حسن و حُسین داد. حسین به سَجاد و سجاد به باقر. از باقر باز هفت نسل طی شد تا به مهدی رسید. مهدی گفت من موعود و امام عصرم. مرا بایدست تا غایب شوم و شما منتظر که همانا عبادت است! هرچه بود برداشت و رفت و امت من نشسته اند و منتظر به شاید فرجش؛ او هم غیب شد و نیامد که نیامد که نیامد . . .