آقای خزعلی! صدای مرا از سرزمینهای اشغالی ایران، بلندیهای البرز می شنوید

بازی وبلاگی به دعوت شاتوت در جواب به دکتر مهدی خزعلی
دکتر مهدی خزعلی، در نامه ای به میرحسین موسوی با عنوان نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران! شعار جنبش سبز را که فریاد میهن پرستی سر می داد را به چالش کشید و ظاهرا غیرت اسلامی ایشان را به چوش آورد. غافل از اینکه این شعار نه از آموزه های استکبار جهانی بود که احمد خاتمی می پندارد و نه فریاد نژاد پرستی که خاطر مهدی خزعلی را آزرده است! «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران» فریاد خود جوش مردم ایران بود که ذهن متحجر بسیاری تاب آن را ندارد و ریشه از گله ای دیرینه دارد که چرا باید دلارهای نفتی ما خرج خودمان نشود. داد مردمی که برای خون ندا یشان گریستند، اما دولت قاتل برای زن محجبه مصری مرثیه سرود، فریاد آزادی سهراب، پسر ایران زمین را خفه کردند تا برای جوان فلسطینی حماسه بسازند.
آقای خزعلی عزیز، این یک شعار نیست، این بغض فرو خورده ملتی است که می گوید " چراغی که به خانه رواست، به مسجد حرام است." من از شما می پرسم چطور است که اگر دختر ایرانی سنگ در مقابل لباس شخصی مهاجم در دست بگیرد تروریست می شود، اما بمب گذار حماس که قطعا خون بی گناهانی را می ریزد، آزادی خواه؟!
اگر از قبل روز قدس خواب مانده اید، بیدار شوید که روز قدس برای ما بهانه بود که حرفمان را بزنیم، درست مثل سیزده آبانی که پیش روست. پدرم قبل دیانت، انسانیت به من آموخته است، شما را نمی دانم که فریاد میهن پرستی و حمایت از هموطن را ضد اسلامتان شنیده اید که امیدوارم همچنان تحت تأثیر بازجویتان نباشید. من می دانم روانیست کودکان معصوم روستای کشورمان در آتش نبود امکانات بسوزند تا پول نقت ما خرج حزب الله لبنان، سازمانی که توسط حکومت اسلامی در یک کشور دیگر تأسیس شده است، شود. حق نیست پول عیدی فرزندان ما در قلکهای «قدس» ریخته شود تا حماس پا بگیرد.
خونی که به ناحق در هر جای دنیا ریخته شود، خاطر انسان را مکدر می کند، اما لطفا برای لحظه ای عینک دینتان را بردارید تا متوجه شوید شعار «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران»، درود بر اسراییل نیست، حرف این است که اول خودم و برادرم و کشورم.
سی سال حمایت مالی و جانی از برادرانتان در لبنان و فلسطین، سی سال از شکم فرزند زدن و بر سفره همسایه گذاشتن، کافیست. فقط یک کشور مسلمان عرب حاشیه خلیج فارس که خودشان دست کم دویست الی چهارصد هزار لبنانی و فلسطینی مهاجر دارند نشان من بدهید که در روز قدس راهپیمایی کرده باشند!
برای من نه اهمیتی ندارد و نه علاقه مندم که بدانم نوار غزه سهم کیست، بلندی های جولان عرب یا یهودی نشین باشد؛ امروز کشورم در بحران سیاسی و اقتصادی گیر نکرده، بلکه غوطه ور است! برادر و خواهرم توسط یک حکومت دیکتاتوری دینی شکنجه و شهید شدند و فریاد آزادی و احقاق حق خفه شد. اگر تعالیم اسلامی شما با شعار «جمهوری ایرانی»، «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران» به خطر می افتد، مشکل را در جای دیگری جستجو کنید، راه سومی وجود ندارد . . .

Translation to English :Dear Mr.Khazali, you are hearing my voice from occupied land of "IRAN", Heights of " Alborz