سر هر چهار راهی به یاد امام زمان می افتم، شما چطور؟

سر هر چهار راهی که بایستی باید کلی هزینه بدهی. هم هزینه مادی هم معنوی که در قیاس با هزینه وقت، بنزین و آلودگی هیچ است! کودک، زن، جوان وپیر، گل فروش و گدا و اسپندی و شیشه پاک کن می آیند و بر شیشه ماشینت که نه بر قلبت چنگ می زنند و طلب کمک می کنند. اگر دست به جیب هم نبری و با بی خیالی شیشه ات را بالا بکشی درد وجدان، قلب و روحت را می آزارد. در چنین مواقعی است که به یاد مملکت امام زمانی ام می افتم. مملکت ماتم زده زخم خورده گدا پرور ما جاییست که می گویند امام زمان برای ظهور، انتخابش کرده!

جایی که رهبر، نایبش است، رییس جمهورش سربازش، معاون رئیس جمهور واسطه ش ، سپاهیان مریدش و امتی در انتظارش هستند.

نمی دانم اگر این منجی عالم بشریت را نخواهیم برای چه کسی باید عریضه بنویسیم ؟ التماس و خواهش و داد پیش چه کسی ببریم؟

به نیت نایب بودنش سرزمینم را نابود می کنند، به خیال سرباز بودنش هر دروغی گفته می شود و با حیله مرید بودنش خون مظلوم ریخته و حق مردم خورده می شود. امتی هم بلاکش و مصیبت دیده و تحقییر شده به خوش خیالی « منتظر بودن» مانده اند که مانده اند . . .

مَلِکا! مَها! نِگارا! صَنَما! بُتا! بهارا! بی خیال این مملکت شو. نزدیک دویست کشور دیگر غیر ایران هستند که اگر بی انصافی آمار نباشد، حداقل صدتایشان وضعی بهتر از ما دارند.

موعودا! نمی دانم ساکن برمودا هستی یا بیت رهبری، نمی خواهم بدانم دار و دسته مصباح خیال می بافد یا امثال گنجی راست می گوید. اما هرچه هست این انتظار بی حاصلت مارا کشت، نه از شوق دیدار، بلکه افتضاح نایبت ما را دق داده .

قائما! با این نعمات زمان انتظار غیبتت که تا الان نصیبمان شده وای به روزی که زمان ظهورت برسد!

اماما! اگر فرض کنیم واقعی بودی که نیستی، با این نشانه های حکومت نایبنت دیگر کسی باورت نخواهد داشت.

ولی عصرا! در این حکومت اگر ظهور کنی قبل اثبات ادعایت کشته خواهی شد

حجه اللها! تا امروز بزرگی کرده ای و هرچه این امت دعا کرده اند را بی جواب گذاشته ای و نامه ها را حواله چاه کرده ای، آقایی کن و باز هم جوابشان را نده تا باور کنند که نیستی.

صاحب الزمانا! اجازه بده اختیار مملکتمان دست خودمان ، صاحب زمان و ولی امور خود باشیم.

خاتم الاماما! فراهم کردن مقدمات ظهورت کمرمان را شکست، نوش جانمان؛ ثواب بقیه اش را نصیب قوم دیگری کن، ما نالایق، نا سپاس و کافر . بخدا ملت ما عربی نمی دانند، ظهور هم کنی حتما مشکل زبان خواهی داشت! از وقتی غایب شدی تا الان بیست و اندی کشور عرب زبان تأسیس شده که برای ظهورت بهتر از ما هستند. آقایی کن و ظاهر و غایب شدنت را هم به همانجا انتقال بده . . .